Een veld met lavendel in Zuid-Frankrijk

---

De Antichrist

De Alpen van Zuid-Frankrijk, de Zeealpen’, zijn prachtig. De grote natuur, de bergen en diepe kloven, en de kleine natuur, de bijzondere dieren en planten, maken het gebied tot een unieke biotoop. Pas verderop, in de vlaktes rondom Sault en de Mont Ventoux is er akkerbouw. Daar beginnen de uitgestrekte lavendelvelden voor de parfumindustrie van Grasse.

Vanwege de hitte moeten we elke dag vroeg op pad. We trekken te voet langs en over de schuin opgeworpen bergen, altijd steil en rotsachtig aan één kant en glooiend aan de andere zijde. We worden omringd door het aroma van wilde lavendel, tijm en majoraan, naast de doordringende geur van de pijnbomen.

Rond twee uur komen we bij het einddoel aan van die dag, een schattig dorpje met donker gebeitste houten huisjes. We installeren ons in een herberg, zwemmen in de plaatselijke beek, houden een middagdutje en gaan na het avondeten, zoals altijd, naar de jeu de boules-plaats, midden in het dorp. Daar kun je een praatje maken met de dorpelingen.

Lavendelolie

Een man van middelbare leeftijd komt naar ons toe en geeft mij twee flesjes lavendelolie. Hij vindt het jammer dat we net het lavendelfeest hebben gemist. Tijdens dat feest brengt iedereen zelf geplukte wilde lavendel uit de bergen mee om die gezamenlijk in een grote ton te koken en de olie eruit te destilleren. De lavendelolie wordt daarna verdeeld.
Ik schrik na dit verhaal. Maar monsieur, dan is dit geschenk toch veel te kostbaar? Dat kan ik toch niet aannemen.
Maar de man staat erop. Daarna vertelt hij dat hij de anti-christ is. Hij haat de kerk, hij haat het geloof, hij haat de priesters. De luiken van zijn huis zijn beplakt met anti-religieuze pamfletten.
Ik snap de felheid niet, de boosheid, de zelfverzekerdheid. Niet bij deze man.

De Maquis

Een paar glazen wijn doen wonderen bij onze anti-christ. Hij begint te vertellen. Tijdens de oorlog was zijn vader actief bij de Franse verzetsbeweging, de Maquis. De beweging voerde een guerrillaoorlog tegen de Duitse bezetter. Uiteindelijk werd zijn vader verraden door de meest onwaarschijnlijke persoon van het dorp: de plaatselijke pastoor. Zijn vader werd daarop doodgeschoten.

Feitelijk is de man nooit over de dood van zijn vader heen gekomen. Zijn vader is dood en zijn wereld van God en Jezus en alle zekerheden daaromheen stort in elkaar door het verraad van de pastoor. Er is zelfs geen hiernamaals meer, waar hij zijn vader ooit zou kunnen weerzien.

En zo verliep zijn leven: actievoeren in een dorp, waar niemand nog overtuigd kon worden, behalve misschien een toevallige reiziger. Geen geliefde, geen gezin, alleen de zielswens om gehoord te worden. Geloof ze niet, die kerkelijke leiders.
Er bestaat geen heiligheid.

En toch………ik klem de kostbare lavendelolie in mijn hand. Een eenzame man heeft die mij gegeven, omdat hij geloofde dat ik zou luisteren. Voor mij zijn die ontmoeting en dat vertrouwen bijna bovenaards.